عوامل پیش بینی کننده ی گرایش زوجین به طلاق در مناطق مرزی: مطالعه ی موردی شهر بانه

هدف: مقاله­ی حاضر با هدف شناسایی عوامل پیش بینی کننده­ی گرایش زوجین به طلاق در مناطق مرزی صورت گرفته است. در بخش نظری بر اساس نتایج به­دست آمده از بررسی نظریه­ها و مرور منابع تجربی موجود یک چارچوب مفهومی تنظیم و در قالب آن فرضیه­های اصلی مطرح شده است.       روش: پژوهش به روش هم­بستگی و نحوه­ی گردآوری اطّلاعات پیمایشی و ابزار  پرسش­نامه در مورد 400 نفر نمونه از زوجین ساکن در شهر مرزی بانه انجام گرفته است. داده های به­دست آمده با استفاده  از روش­های آماری هم­بستگی کندال، تحلیل رگرسیون چندمتغیّره و تحلیل مسیر با بهره گیری از نرم افزار20 spss تحلیل شدند.        یافته‏ها: با وجود شناخت بالای زوجین از هزینه­ها و عواقب  طلاق در جامعه،  گرایش متوسّطی نسبت به طلاق در ابعاد عاطفی و رفتاری آن وجود دارد. یافته­ها نشان می­دهد که متغیّرهای میزان برآورده نشدن انتظارات، تصوبر مثبت از پیامدهای طلاق، مداخله­ی اطرافیان، تفاوت عقاید، از هم گسیختگی خانواده، ناهمسانی زوجین، مصرف رسانه­های خارجی، پایگاه اقتصادیـ اجتماعی، بلوغ فکریـ عاطفی اثر تقویت کننده­ایی بر گرایش به طلاق داشته و متغیّرهای پای­بندی دینی، دستیابی به اهداف، مصرف رسانه­های داخلی و سطح تحصیلات اثر کاهنده­ایی بر گرایش به طلاق داشته است. در مجموع متغیّرهای مذکور حدود 58 درصد از تغییرات گرایش به طلاق در زوجین مورد بررسی را تبیین می­کنند.       نتیجه­گیری: مهم­ترین عامل پیش­بینی کننده­ی گرایش به طلاق، متغیّر نابسامانی اجتماعی بوده است که  خود متأثّر از تغییرات ارزشی و محیطی (رشد تجارت مرزی و اقتصاد غیر رسمی،  تغییرات شدید در وضع اقتصادی منطقه، افزایش نامتعارف حجم سرمایه­ی اقتصادی در میان بخشی از مردمان این منطقه)می­باشد.